امان از دل زینب (س) ...

پ . ن :  ندارد.

سریال پریدخت یکی از بهترین هایی است که در این چندوقت اخیر دیده ام. شخصیت پردازی ها، دیالوگ ها، لوکیشن ها و صد البته موسیقی متن سریال به طرز فوق العاده ای کار شده، بسیار پخته، پر و سنگین و هدف دار هستند. اگرچه خط کلی داستان ایده نو و نابی را ارائه نکرده ( تا به اینجا ) اما به عنوان یک امضای کارهای ایرانی می توان موضوع عشق همزمان دو پسر که دوستان صمیمی یکدیگر هستند را به یک دختر قبول کرد. شاید اگر بخوام از ایراد های سریال بگم اولین چیزی که به ذهنم میرسه نام سریال است. به نظرم پریدخت که شاید به تنهایی به معنای دختر فرشته است ارتباط دقیقی با موضوع و شخصیت دختر داستان نداشته باشد. در حالیکه در سریالی مانند نرگس ، نام نرگس خود مفهوم کامل و جامعی از شخصیت اول داستان را در برداشت.
بازی کامبیز دیرباز را به مانند همیشه بسیار دوست دارم. به قدری نقشش رو فوت آب است که انگار دارد نقش خودش را بازی می کند. هیچ گونه تصنعی در بازی او نمی توان دید. دیرباز با اینکه به نظرم اکنون در اوج خود به سر می برد اما به قدری نقش های پیشنهادی  را با دقت و وسواس انتخاب می کند که تا به همین امروز بسیاری از مردم نام او را نمی دانند.
بازی لیلا حاتمی شاید با افت و خیز زیادی همراه باشد. در این سریال که گویی قرار بوده با بازی بسیار مبتدی و بی حس و حال و به قول خودمان ماست، نقش یک دختر کم رو و با حجب و حیا و آفتاب مهتاب ندیده که زیر دست یک حاجی بازاری بزرگ شده است را از آب در بیاورد. که البته اگر فیلم حکم او را دیده باشید به عمق فاجعه و ضعف بازی او در این سریال پی می برید. نقشی که به ازای هر 3 پاراگراف دیالوگ شخص مقابل خود تنها به گفتن یک جمله اکتفا می کند.
علی مصفا  هم بازی همیشگی خود را دارد. بدون هیچ گونه تعریف یا تمجید یا ایراد گرفتنی می توان بازی او را در حد نام خود ارزیابی کرد. کارگردانی که به حد کفایت از چند و چون نقش خود آگاه است و به خوبی از پس نقش یک دوست خوب برای نصرت و عاشق پریدخت و صد البته یک خانزاده تهرانی و خان بزرگ عمارت اربابی خود بر می آید.
داریوش ارجمند نیز به مانند همیشه نقشی را ایفا می کند که با عمق پوست و خون و وجودش پیوند خورده است. این بازیگر به قدری بزرگ است که از نقد منی که تا چندتا فیلم دیده جوگیر شده فکر کرده چیزی حالیشه به دور باشد. البته این رو هم بگم که از دیدن نقش نسبتا منفی و ضداسلامی او در سریال ستاره سهیل بسیار شگفت زده شدم.

دوست دارم برم به یک ساندویچ فروشی و فکر کنم که تو بهترین رستوران پنج ستاره هستم.
دوست دارم فکر کنم شکلات از پول بهتره چون می تونم یه تیکه گنده ازش رو درسته قورت بدم.
دوست دارم بعد یک تاب بازی درست و حسابی بشینم زیر یک درخت بزرگ و با دوستام یه بستنی قیفی گنده بخورم.
دوست دارم با دیدن یه حوض کوچیک با لباس شیرجه بزنم توش.
دوست دارم یه بادبادک خوشگل درست کنم و اون رو با دوستام هوا کنم.
دوست دارم برگردم به گذشته. وقتی که همه چی ساده بود. همه چی رنگی بود.
وقتی که داشتم جدول ضرب یاد می گرفتم. وقتی شعرای کتاب درسیم رو حفظ می کردم.
دوست دارم فکر کنم چقدر زندگی زیباست. چقدر همه مهربونند. چقدر همه صاف و یکدستند. چقدر شیشه ای اند.
دوست دارم فکر کنم چقدر همه چیز ساده است. می خوام از پیچیدگی های دنیا بی خبر باشم.
دوست دارم دوباره به همون زندگی ساده و زیبام برگردم. وقتی صبح پا می شدم و به مامانم می گفتم نمی خوام برم مهد. وقتی آخر همه سختی هام چند خط مشق بود و چندتا مسئله ریاضی. وقتی ...
دوست دارم دوباره به نیروی لبخند ایمان داشته باشم. به یک کلمه محبت آمیز، به عدالت، به صلح، به فرشتگان، به آسمان، به باران، به ...
دوست دارم ...
بدین وسیله من رسما از بزرگسالی استعفا می دهم و مسئولیت های یک کودک 6 ساله را قبول می کنم.

پ . ن : دیگه دوست ندارم با دیدن طنز هارول لوید زار زار گریه کنم. وقتی که پشت شیشه یه رستوران مرغ بریان خوردن بقیه رو تماشا می کند.
پ . ن 2 : شنیدین می گن فلانی از شدت خوشحالی ذوق مرگ شد؟ چه جالب. من تا حالا نشنیدم.
پ . ن 3 : این عکس مال همین چند روز اخیره. میدون ولیعصر. وقتی داشتم عکس می گرفتم یه لحظه زیر پام صدای قرچ قرچ شنیدم. تازه فهمیدم اینجایی که ایستادم هم خودش قسمتی از حوض وسط میدونه. خلاصه بگم این عکس با کلی از خودگذشتگی گرفته شده.
پ . ن 4 : اینقدر جواب فالم دقیق در اومد که اگه بهش دقت کنین حتی می تونین حدس بزنین نیتم چی بوده:
یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد ؟ / دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟
پ . ن 5 : بوی محرمش میاد ، خیمه و پرچمش میاد / فرشته از تو آسمون برای ماتمش میاد ( السلام علیک یا ابا عبدالله )

لالایی گریه بارون تو این گلخونه ویرون

بریز نم نم ببار آروم رو یاس تازه گلدون

لالا لالا دلم تنگه لالایی گریه کن بارون

لالا لالا ببار آروم لالایی با دل پر خون

لالا فانوس چشم او گل نیلوفر من شد

نور خورشید سر گردون چرغ آخر من شد

مثل ابری که می ناله مثل بادی که می خونه

ببین تنها تو رو دارم تو این دنیایی وارونه

لالایی باد سرگردون لالایی باغ ویرونم

لالایی لاله غمگین لالایی بید مجنونم

تو این بی آب و آبادی تو این ویرونه تنها

بخواب آهسته آهسته گل نیلوفر زیبا

من به خواب های کوچک تو اعتماد داشتم

چشم های عاشق تو را به یاد داشتم

تا هنوز تشنه ام تا هنوز تشنگی بهانه است

آب بی صدا ترین ترانه است

عبدالجبار کاکایی

آلبوم : از تو دورم - فریدون آسرایی

فعلا با این آلبوم دارم صفا می کنم. هنوز سوز صدای فریدون دلمو آتیش میزنه.

روان نویس طورماطوری، هیولای کوچولوی من، اجی مجی لا ترجی... راه بیفت و بنویس...

: در خدمتم ارباب ... چی میل دارین بنویسم؟

خوب منوی این هفته چیه؟

: - نوشتن راجع به حالت دل زدگی از دانشگاه،

- نوشتن راجع به اینکه همه مثل هم هستن،

- نوشتن راجع به چیزای غریبی که هیچ کس هیچی نفهمه،

- پیچیده نویسی در حدی که منظورت وارونه بشه ،

- چندین بیت لیریک مکش مرگ مایی،

- نوشتن راجع به اینکه ...

خوب بسه ... این منو رو ده بار خوندم قبلا، حوصله‌ام سر رفت. یه خاطره تعریف کن دور هم باشیم!

: یه روز در خانه نشسته بودم داشتم تخمه می شکستم ...

پ . ن : از هر گونه احساس نسبت به بقیه تهی ام.
پ . ن 2 : اون قمریه داره خودشو محکم تر می کوبه به قفسه سینه ام.
پ . ن 3 : اونقدر ( باران که می بارد ) رو با صدای بلند گوش دادم که سر درد گرفتم و قرص خوردم.
پ . ن 4 : کاش ( یکی بود یکی نبود ) اول قصه ها نبود.
پ . ن 5 : (یه دوست) عزیز. متاسفم. بیشتر از این نخواه.
پ . ن 6 : عیدتون هم مبارک.